قیمت کربن چیست؟

تولید سبز- این عبارت که قیمت کربن را تعیین می کند ، امروزه با رشد روزافزون در بین کشورها و مشاغل برای تعیین قیمت آلودگی کربن به عنوان ابزاری برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و سرمایه گذاری در گزینه های پاک تر شناخته شده است.
بنابراین تعیین قیمت کربن به چه معناست و چرا بسیاری از رهبران دولتی و تجاری از آن حمایت می کنند؟
راههای متعددی وجود دارد که دولتها می توانند برای قیمت گذاری کربن طی کنند که همه به یک نتیجه منجر می شود. آنها شروع به ضبط آنچه که به عنوان هزینه های خارجی انتشار کربن شناخته می شود - هزینه هایی که عموم مردم از راه های دیگر می پردازند ، مانند آسیب به محصولات کشاورزی و هزینه های مراقبت های بهداشتی ناشی از امواج گرما و خشکسالی یا اموال ناشی از سیل و افزایش سطح دریا - و آنها را از طریق قیمت کربن به منابع خود وصل کنید.
قیمت کربن کمک می کند تا بار خسارت را به دوش کسانی که مسئول آن هستند برسانند و کسانی که می توانند آن را کاهش دهند. به جای تعیین اینکه چه کسی و چگونه باید میزان انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهد ، قیمت کربن یک سیگنال اقتصادی می دهد و آلاینده ها خود تصمیم می گیرند که آیا فعالیت های آلاینده خود را متوقف کنند ، آلاینده ها را کاهش دهند یا به آلودگی ادامه دهند و هزینه آن را بپردازند. به این ترتیب ، هدف کلی محیط زیست با انعطاف پذیرترین و کم هزینه ترین روش برای جامعه محقق می شود. قیمت کربن همچنین فناوری پاک و نوآوری بازار را تحریک می کند و محرک های جدید و کم کربن رشد اقتصادی را تقویت می کند.
دو نوع اصلی قیمت گذاری کربن وجود دارد: سیستم های انتشار گازهای گلخانه ای (ETS) و مالیات بر کربن.
ETS-که گاهی اوقات از آن به عنوان سیستم کلاه و معامله نیز یاد می شود-سطح کل انتشار گازهای گلخانه ای را محدود می کند و به صنایعی که آلایندگی کمی دارند اجازه می دهد تا حقوق اضافی خود را به تولیدکنندگان بزرگتر بفروشند. ETS با ایجاد عرضه و تقاضا برای میزان مجاز انتشار ، قیمت بازار برای انتشار گازهای گلخانه ای را تعیین می کند. این سقف کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که کاهش انتشار مورد نیاز صورت می گیرد تا خروجی ها (در مجموع) در بودجه کربن از پیش تعیین شده خود باقی بمانند.
مالیات کربن به طور مستقیم با تعیین نرخ مالیات بر انتشار گازهای گلخانه ای یا - معمولاً - بر میزان کربن سوخت های فسیلی ، قیمت کربن را تعیین می کند. تفاوت آن با ETS در این است که نتیجه کاهش انتشار مالیات بر کربن از پیش تعیین نشده است ، اما قیمت کربن تعیین شده است.
انتخاب ابزار بستگی به شرایط ملی و اقتصادی دارد. همچنین روشهای غیر مستقیم تری برای قیمت گذاری دقیقتر کربن وجود دارد ، مانند مالیات بر سوخت ، حذف یارانه های سوخت فسیلی و مقرراتی که ممکن است شامل "هزینه اجتماعی کربن" باشد. انتشار گازهای گلخانه ای را می توان از طریق پرداخت هزینه های کاهش انتشار نیز تعیین کرد. نهادهای خصوصی یا حاکمیت می توانند برای جبران انتشارات خود (به اصطلاح جبران شده) یا برای حمایت از فعالیتهای کاهش از طریق منابع مالی مبتنی بر نتایج ، کاهش انتشار را خریداری کنند.
حدود 40 کشور و بیش از 20 شهر ، ایالت و استان از مکانیزم های قیمت گذاری کربن استفاده می کنند و برنامه بیشتری برای اجرای آنها در آینده دارند. روی هم رفته طرح های قیمت گذاری کربن حدود نیمی از انتشارات آنها را پوشش می دهد ، که به 13 درصد از انتشار سالانه جهانی گازهای گلخانه ای در جهان تبدیل می شود.
منبع: بانک جهانی/ترجمه تولیدسبز