تولید سبز- اقتصاد سبز یک سیستم اقتصادی است که به گونه ای طراحی شده است تا از نظر زیست محیطی پایدار و از نظر اجتماعی مسئولیت پذیر باشد. هدف اقتصاد سبز کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، ترویج استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و حفاظت از منابع طبیعی است. اقتصاد سبز همچنین بر برابری اجتماعی تمرکز می کند و تضمین می کند که رشد اقتصادی به نفع همه اعضای جامعه از جمله آسیب پذیرترین افراد است.
انواع اقتصاد سبز:
اقتصاد کم کربن: این نوع اقتصاد بر کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از طریق انتقال به منابع انرژی تجدیدپذیر، افزایش بهره وری انرژی و ترویج استفاده پایدار از زمین متمرکز است.
اقتصاد دایره ای: هدف اقتصاد دایره ای کاهش ضایعات و مصرف منابع با ترویج بازیافت، استفاده مجدد و طراحی محصولاتی است که به راحتی قابل بازیافت یا استفاده مجدد هستند.
اقتصاد رشد سبز: این نوع اقتصاد بر دستیابی به رشد اقتصادی و در عین حال به حداقل رساندن تخریب محیط زیست و ترویج توسعه پایدار متمرکز است.
اقتصاد آبی: اقتصاد آبی بر استفاده پایدار از منابع دریایی مانند ماهیگیری و گردشگری تمرکز دارد و در عین حال توسعه صنایع جدید و فرصت های شغلی را نیز ارتقا می دهد.
اقتصاد زیستی: اقتصاد زیستی مبتنی بر تولید کالاها و خدمات از منابع زیستی تجدیدپذیر مانند زیست توده، سوخت های زیستی و محصولات زیستی است.
اقتصاد فناوری سبز: این نوع اقتصاد بر توسعه و استفاده از فناوری‌های سبز مانند سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر، ساختمان‌های با انرژی کارآمد و سیستم‌های حمل و نقل پایدار متمرکز است.
اقتصاد بوم‌گردی: اکوتوریسم شامل ترویج شیوه‌های گردشگری پایدار است که منابع طبیعی را حفظ می‌کند، جوامع محلی را حمایت می‌کند و مزایای اقتصادی را به همراه دارد.
ویژگی های اقتصاد سبز:
انرژی های تجدیدپذیر: منبع اولیه انرژی در اقتصاد سبز راانرژسی های تجدید پذیر مانند انرژی خورشیدی، بادی یا برق آبی تشکیل می دهد.
استفاده از منابع پایدار: در اقتصاد سبزمنابع طبیعی به طور پایدار مورد استفاده قرار می گیرند و در نتیجه ضایعات و آلودگی را به حداقل می رساند.
انتشار کربن کم: در اقتصاد سبز انتشار گازهای گلخانه ای به میزان قابل توجهی کاهش یافته یا حذف می شود.
رشد اقتصادی فراگیر: در اقتصاد سبز رشد اقتصادی فراگیر بوده و به نفع همه افراد جامعه عمل می کند.
سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه: در اقتصاد سبز تمرکز زیادی بر تحقیق و توسعه باهدف ایجاد فناوری ها و محصولات سبز جدید وجود دارد.
مدل‌های کسب‌وکار دایره‌ای: در اقتصاد سبزشرکت‌ها مدل‌های کسب‌وکار دایره‌ای را اتخاذ می‌کنند که بازیافت، استفاده مجدد و حداقل ضایعات را ترویج می‌کنند.
حمایت دولت: در اقتصاد سبزدولت ها سیاست ها و مقرراتی را ارائه می کنند که از توسعه اقتصاد سبز حمایت می کند.
به طور خلاصه، اقتصاد سبز یک سیستم اقتصادی است که پایداری زیست محیطی، مسئولیت اجتماعی و دوام اقتصادی را در اولویت قرار می دهد. انواع مختلفی از اقتصادهای سبز وجود دارد که هر کدام تمرکز و ویژگی های منحصر به فردی دارند.
انواع اقتصاد سبزعبارتند از:
1. اقتصاد کم کربن
اقتصاد کم کربن بر کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از طریق انتقال به منابع انرژی تجدیدپذیر، افزایش بهره وری انرژی و ترویج استفاده پایدار از زمین تمرکز دارد. هدف این نوع اقتصاد کاهش انتشار کربن برای کاهش تغییرات آب و هوایی است.
2. اقتصاد دایره ای
هدف اقتصاد دایره ای کاهش ضایعات و مصرف منابع با ترویج بازیافت، استفاده مجدد و طراحی محصولاتی است که به راحتی قابل بازیافت یا استفاده مجدد هستند. این رویکرد ایجاد سیستم‌های حلقه بسته را تشویق می‌کند که در آن مواد دائماً به چرخه تولید بازگردانده می‌شوند.
3. اقتصاد رشد سبز
اقتصاد رشد سبز بر دستیابی به رشد اقتصادی و در عین حال به حداقل رساندن تخریب محیط زیست و ترویج توسعه پایدار متمرکز است. این نوع اقتصاد بر اهمیت استفاده پایدار از منابع طبیعی، کاهش آلودگی و حفظ تنوع زیستی تاکید دارد.
4. اقتصاد آبی
اقتصاد آبی بر استفاده پایدار از منابع دریایی مانند ماهیگیری و گردشگری تمرکز دارد و در عین حال توسعه صنایع جدید و فرصت های شغلی را نیز ارتقا می دهد. هدف این نوع اقتصاد حفظ اکوسیستم های دریایی، کاهش آلودگی و ترویج توسعه پایدار ساحلی است.
5. اقتصاد زیستی
اقتصاد زیستی مبتنی بر تولید کالاها و خدمات از منابع زیستی تجدیدپذیر مانند زیست توده، سوخت های زیستی و محصولات زیستی است. هدف این نوع اقتصاد کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی، ترویج کشاورزی پایدار و ایجاد صنایع جدید است.
6. اقتصاد فناوری سبز
اقتصاد فناوری سبز بر توسعه و استفاده از فناوری‌های سبز، مانند سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر، ساختمان‌های کارآمد انرژی و سیستم‌های حمل و نقل پایدار متمرکز است. هدف این نوع اقتصاد ایجاد صنایع جدید، مشاغل و رشد اقتصادی و در عین حال کاهش اثرات زیست محیطی است.
7. اقتصاد بوم گردی
اکوتوریسم شامل ترویج شیوه‌های گردشگری پایدار است که منابع طبیعی را حفظ می‌کند، از جوامع محلی حمایت می‌کند و منافع اقتصادی را فراهم می‌کند. هدف این نوع اقتصاد کاهش ردپای زیست محیطی گردشگری و ایجاد فرصت های اقتصادی جدید است.
8. اقتصاد کشاورزی
اقتصاد کشاورزی بر روی شیوه‌های کشاورزی پایدار، کاهش استفاده از کودهای مصنوعی و آفت‌کش‌ها، و ترویج زراعت جنگلی تمرکز دارد. هدف این نوع اقتصاد ارتقای امنیت غذایی، کاهش فقر و حفاظت از تنوع زیستی است.
9. اقتصاد مقاوم در برابر آب و هوا
اقتصاد مقاوم در برابر آب و هوا بر روی ایجاد تاب‌آوری در برابر تغییرات آب و هوایی با توسعه زیرساخت‌هایی که می‌تواند در برابر حوادث شدید آب و هوایی مقاومت کند، ترویج کشاورزی هوشمند در برابر آب و هوا و ایجاد شهرهای مقاوم در برابر آب و هوا متمرکز است.
10. اقتصاد زیرساخت سبز
اقتصاد زیرساخت سبز بر ایجاد زیرساخت های سبز که پایداری را ترویج می کند، مانند ساختمان های سبز، بام های سبز و فضاهای سبز تمرکز دارد. هدف این نوع اقتصاد ایجاد محیط های شهری سالم، کاهش آلودگی و ارتقای تنوع زیستی است.
موارد بالا تنها برخی از انواع اصلی اقتصاد سبز هستند که هر یک به نوبه خود دارای منطق و اهداف منحصر به فرد خود می باشند، اما تعهد مشترک همه آنها پایداری و حفاظت از محیط زیست است.
