روش محاسبه ضریب انتشار گازهای گلخانه ای / EF

تولید سبز-انتشار گازهای گلخانه ای در جو به صورت کلی به نوع فعالیت و محصول تولیدی بستگی دارد. برای تخمین انتشار گازهای گلخانه ای در هر واحد فعالیت، از عاملی به نام ضریب انتشار (EF) استفاده می شود، به عنوان مثال این واحد مشخص می کند که برای تولید 1 کیلووات ساعت انرژی با گاز طبیعی چند کیلوگرم  انواع کازهای گلخانه ای( GHG )ساطع می شود؟
 ضریب انتشار ضریبی است که امکان تبدیل داده های فعالیت واحد های تولیدی را به انتشار گازهای گلخانه ای فراهم می کند. این میانگین نرخ انتشار یک منبع معین، نسبت به واحدهای تولید یا فرآیند است.
به عنوان مثال: 0.244 کیلوگرم گاز طبیعی CO2eq / kWh ICV   (بامیانگین اروپایی) و با نوسان 5٪ منتشر می کند.
بنابراین، ضریب انتشار مجموع انتشار CO2eq از فعالیت های انسانی است که به عنوان واحد جرمی CO2eq / جریان های مرجع توصیف می شود. برای مثال: EF    یا همان ضریب انتشارگاز طبیعی برای مجموع احتراق (0.205 کیلوگرم CO2eq / kWh ICV)  و بالادست (یعنی تولید و انتقال گاز) (0.0389 کیلوگرم CO2eq / kWh    ICV) است.
 CO2eq چیست؟
هر نوع فعالیت انسانی انواع مختلفی از گازهای گلخانه ای (GHG) را منتشر می کند که پتانسیل گرمایش جهانی آنها (GWP) یک مشخصه فیزیکی برای نشان دهنده تأثیر آنها بر اثر گلخانه ای است و ین امکان را پدید می آورد که 1 کیلوگرم GHG را به X کیلوگرم معادل CO2 تبدیل کند. با این روش می توان انتشار گازهای مختلف را می توان مقایسه کرد.


EF چیست؟
برای تشکیل یک عامل انتشار، ما نیاز به تولید مجموعه ای از داده ها داریم که فعالیت تولید گازهای گلخانه ای را  توصیف کرده و آنها را کمی می کند. مبنای بسیاری از پایگاه ه ایداده در این باره منطبق با پروتکل کیوتوتنظیم شده اند.


گازهای گلخانه ای و پروتکل کیوتو
انتشار  هر نوع گازهای گلخانه ای به CO2eq تبدیل و سپس جمع می شود. این تبدیل با ضرب مقدار گاز (kg GHG)  با GWP آنها (kg CO2eq / kg GHG) به منظور بیان اثرات در CO2eq انجام می شود. در این فهرست  تری فلوراید نیتروژن (NF3) نیز اضافه شده است.
عدم قطعیت
در بسیاری از کشورها، سازمان‌های مسئول تمایلی به اعمال ارزش‌های بین‌المللی انتشار ندارند زیرا صحت نتایج به دلیل تفاوت های ناشی از تفاوت های منطقه ای قابل توجه هستند. واقعیت این است که محاسبه ردپای کربن بر اساس داده‌های عمومی انجام می پذیرد که می‌تواند کاملاً با وضعیت واقعی متفاوت باشد، بنابراین باید توجه داشت که نتایج دارای عدم قطعیت بالایی هستند. این واقعیت تأثیر عمده ای بر اعتبار نتایج حاصل از هر روش محاسبه دارد.
هنگام توسعه یک عامل انتشار، موضوع عدم قطعیت و ارزیابی آن مطرح می شود. علاوه بر این، منابع مختلف عدم قطعیت را می توان شناسایی کرد:
  پارامتر عدم قطعیت:
 اندازه گیری میزان نزدیک بودن داده های مورد استفاده برای محاسبه انتشار گازهای گلخانه ای به داده های واقعی و انتشار واقعی شاخصی به نام پارامتر عدم قطعیت پدید می آورد. به عنوان مثال: مقادیر GWP  یا همان پتانسیل گرمایش جهانی با عدم قطعیت ± 35٪ با فاصله اطمینان 90٪ همراه است. عدم قطعیت تخمینی انتشار از منابع جداگانه مثل نیروگاه ها، وسایل نقلیه موتوری و گاوهای شیری یا تابعی از ویژگی های ابزار، کالیبراسیون و فرکانس نمونه برداری از اندازه گیری های مستقیم است، یا (اغلب) ترکیبی از عدم قطعیت ها در عوامل انتشار برای منابع معمولی و داده های فعالیت مربوطه.

ترجمه: تولید سبز

منبع:www.climfoot-project.eu

​پیشنهاد سردبیر